Jak pomóc lekomanowi?
Z tego tekstu dowiesz się, jak pomóc lekomanowi. Walka z uzależnieniem może mieć liczne, negatywne konsekwencje. Zazwyczaj, oprócz zdrowia chorego, odbija się na jego relacjach społecznych (w rodzinie, pracy i wśród znajomych). Najtrudniej dostrzec w swoim środowisku osoby uzależnione od leków. Ich problem jest cichy, prawie niewidoczny, a ponadto kryty przez uzależnione w ten sposób osoby. Jeśli wiesz lub podejrzewasz, że ktoś w Twoim otoczeniu cierpi na lekomanię, prawdopodobnie wyciągniesz rękę do osoby, która jest dla Ciebie ważna. Możesz jednak natrafić na wrogość lub zaprzeczenie całej sytuacji z jej strony. Wynika to z psychicznego wpływu, jaki wywiera choroba na daną osobę. Uzależnienie jest przewlekłą, nawracającą przypadłością fizyczną i psychiczną, a droga do zdrowia jest zwykle dla uzależnionego wyboista i trudna do przebycia. Ma to nieuchronnie wpływ na otoczenie takiej osoby i być może niezbędna będzie profesjonalna pomoc, aby zapewnić powrót do zdrowia.
Jak pomóc lekomanowi - oznaki uzależnienia
Jeśli chcesz pomóc osobie uzależnionej od leków, ważne abyś Ty, jego przyjaciele oraz rodzina mieli świadomość oznak uzależnienia. Mogą się one różnić w zależności od osoby i przyjmowanych w lekach substancji. Sprawy nie ułatwia fakt zatajania problemu przez chorych, który łatwo zignorować. Niektóre z najczęstszych oznak, że ktoś cierpi na uzależnienie, obejmują:
- zmiany w zachowaniu,
- zmiana wyglądu, niezdrowy wygląd,
- nawarstwianie się problemów zawodowych i społecznych,
- kłamstwa i złość w sprawie pytań o przyjmowane leki,
- zmiany zachowania przy braku leków,
- hipochondria,
- problemy z pamięcią,
- zmęczenie, przekrwione oczy, zmiany wagi,
- stany zagrożenia życia lub zdrowia.
Ograniczenia w pomocy osobie uzależnionej
Decydując się na pomoc osobie uzależnionej od leków, powinniśmy być świadomi, że nie jest to proste zadanie. Dość powszechnie można zetknąć się z negatywnymi reakcjami osób uzależnionych na chęć udzielenia im pomocy. Sprawdza się w tym przypadku okazywanie troski w sposób jasno określający zasady współżycia. Jest to niezwykle ważne - brak poczucia wsparcia może wpędzić osobę chorą jeszcze głębiej w uzależnienie. Nadmiar obecności może natomiast ją przytłoczyć i zamknąć na pomoc. Nie pomaga także społeczny ostracyzm (wykluczenie w rodzinie lub kręgu znajomych) i niezrozumienie sytuacji chorego. Jeśli więc zastanawiasz się, jak pomóc lekomanowi, musisz być gotowy na kilka reakcji i jego mechanizmów obronnych przed konfrontacją z problemem:
- Odmowa zaakceptowania problemu. Osoba chora może nie dopuszczać do siebie uzależnienia, co może wywoływać frustrację osób obserwujących destrukcyjne zachowania osoby im bliskiej.
- Gniew. Konfrontacja wzmaga w uzależnionym uczucie bycia ofiarą i konieczności obrony, przez co staje się agresywny.
- Uniki - osoba uzależniona może poczuć się przytłoczona i zamknąć się lub unikać tematów powiązanych z jej problemem. Metoda ta jest często wykorzystywana i chętnie wybierana do dalszego unikania problemu uzależnienia od leków. W konsekwencji chory oddala się od bliskich i w samotności głębiej popada w nałóg.
Czytaj: Jak postępować z lekomanem?